Zaterdag 29 juli, Brisbane en Springbrook NP

Vandaag gingen we in twee groepen uiteen, Gea en ik gingen naar het Springbrook National Park en de rest ging naar Brisbane CC.

In Brisbane is er genoten van de diverse terrasjes, winkels, koffie en een reuzenrad. Gea en ik hebben genoten van de natuur in Springbrook NP.

De dag begon zoals tot nu toe elke dag, zon, blauwe lucht, kwetterende vogels en een geweldig uitzicht. Na het gezamenlijke ontbijt zijn we in twee groepen ieder naar zijn eigen doel gereden. Wij op een rustig tempo in onze ietwat overdreven grote Renault en Rob plankgas in zijn 3 pitter want anders komt die auto de bulten niet op. Maar lekker zuinig is die wel, en die van ons lust graag een slokje. Maar dat geeft allemaal niets, het is vakantie, en vakantie mag geld kosten. Ach, bovendien is de benzine hier nogal goedkoop dus we geven graag plankgas[e-1f609].

In de avond hadden we afgesproken bij een pizzeria in Surfers Paradise, een strookje grond aan de kust voor Gold Goast waar we door een erg vriendelijk persoon werden geholpen. Ik schrijf hier expres persoon en dat bedoel ik helemaal niet vervelend want je kon aan diegene niet zien of die zich nu als vrouw of al man wilde identificeren. Het eten was prima, het uitzicht des te beter. Vele auto's reden langs ons heen, 3 pittertjes en dikke Renaults maar vooral bijzondere auto's: verlaagde auto's van oude tijden, verlaagde Holdens die al stuiterend een weg zochten. Maar het allermooiste was het uitzicht op Cheeky Waffles. Het water droop ons uit de mond en hier zouden we na het eten een toetje gaan halen. Maar dat Cheeky bleek niet kersen en slagroom te zijn maar, nou ja, jullie kunnen het zelf wel invullen denk ik, waffels in de vorm van geslachtsdelen! Bijzonder. En druk dat het daar was. Niet normaal. Ook dat hoort blijkbaar bij Down Under.

Na het eten zijn we nog even door het CC gaan slenteren, en al gauw kwamen we in de overtreffende trap van de Cheeky Waffles terecht, de Condoomshop. Naast uiteraard condooms hadden ze ook een breed assortiment aan elektrische kaarsen zal ik maar zeggen, handboeien, keukenschorten en weet ik veel wat niet meer. Maar we zijn en blijven Nederlanders: kijken, kijken en niets kopen. Balen..... Tot morgen maar weer.